धावता धावता कॅन्सरवर मात करण्याची ‘मनीषा’ केली पूर्ण

कॅन्सर झाला म्हटलं की, प्रत्येकाला धडकी भरते. कॅन्सरवरदेखील मात करता येते, त्यासाठी हवी जिद्द आणि त्याच्याशी लढण्याची ऊर्जा. असाच लढा ब्रेस्ट कॅन्सर झालेल्या डॉ. मनीषा डोईफोडे यांनी दिला आणि कॅन्सरला पळवून लावले.

पुणे : कॅन्सर झाला म्हटलं की, प्रत्येकाला धडकी भरते. ज्याला झाला असेल, तो तर आपला आत्मविश्वासच गमावून बसतो. त्याचे कुटुंबीय देखील खचलेले असते; परंतु या कॅन्सरवरदेखील मात करता येते, त्यासाठी हवी जिद्द आणि त्याच्याशी लढण्याची ऊर्जा. असाच लढा ब्रेस्ट कॅन्सर झालेल्या डॉ. मनीषा डोईफोडे यांनी दिला आणि कॅन्सरला पळवून लावले. खरंतर कॅन्सरशी लढताना त्यांनी धावणे सोडले नाही. हे धावणेच त्यांना ऊर्जा देत असे आणि जगण्याची उमेद. त्याचबरोबर कॅन्सरशी दोन हात करण्यासाठी ताकदही मिळायची. कॅन्सर होऊनही त्यांनी धावणे सोडले नाही. या धावण्यामुळे आज त्या ठणठणीत झाल्या आहेत. नवनवीन मॅरेथॉन जिंकत आहेत.

डॉ. मनीषा मंदार डोईफोडे यांना २०१५ मध्ये ब्रेस्ट कॅन्सर झाल्याचे समजले. सुरुवातीच्या स्टेजमध्ये हा कॅन्सर होता. त्यानंतर डॉक्टरांशी बोलून सर्जरी करण्याचे ठरविण्यात आले. किमोथेरपी, रेडियेशन हे उपचार सुरूच होते. याविषयी त्या म्हणाल्या, ‘जवळपास ८ महिने थेरपी चालली होती. तेव्हा मला माझ्या पतीने खूप आधार दिला. खरं तर लहानपणापासून खेळाची, धावण्याची आवड होती. त्यामुळे मी धावणे हे लहानपणापासून करायचे. कॅन्सर झाल्याचे समजल्यानंतर मी घरात बसून होते. तेव्हा पतीने मला धावायला प्रोत्साहित केले. तसेच डॉक्टरांनीदेखील काहीच हरकत नसल्याचे सांगितले. त्यामुळे मी हळूहळू धावायला सुरुवात केली. अगोदर जेवढे जमेल तेवढे धावायचे. त्यानंतर मग माझा आत्मविश्वास खूप वाढला. धावल्यामुळे आॅक्सिजन वाढतो. त्यामुळे आपले शरीर निरोगी राहण्यास मदत होते. सर्व शरीरातील प्रक्रिया सुरळीत चालतात. त्याचा फायदा मला माझ्या आजारावर मात करण्यासाठी होऊ लागला. आजार झाल्यानंतर माझी मन:स्थिती खूप ढासळलेली होती. पण माझ्या पतीने, डॉ. शैलेश पुणतांबेकर यांनी आणि पुणे रनर ग्रुपने मला खूप आधार दिला. मी पुणे रनर ग्रुपसोबत धावू लागले.